Na podstawie wymagań rozporządzenia Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiającego wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, wszystkie statki powietrzne muszą być wyposażone w odpowiednią ilość nadajników sygnału niebezpieczeństwa statku powietrznego (ELT). W przypadkach określonych w rozporządzeniu Komisji nr 965/2012, nadajnik ELT można zastąpić osobistym nadajnikiem niebezpieczeństwa (PLB) noszony przez członka załogi lub pasażera. Ponieważ nadajnik PLB nie stanowi stałego wyposażenia radiowego statku powietrznego do jego rejestracji w ewidencji prowadzonej przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego i użytkowania konieczne jest uzyskanie pozwolenia radiowego wydawanego przez Urząd Telekomunikacji Elektronicznej.  
Informacje o zasadach uzyskania pozwolenia radiowego na używanie PLB są dostępne na stronie UKE:

http://www.uke.gov.pl/pozwolenia-plb-13144

Wymóg ten nie dotyczy statków powietrznych, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, gdyż podlegają one wymogowi rozporządzenia wydanego na podstawie art. 159 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze – rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 5 listopada 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa eksploatacji statków powietrznych (Dz. U. Nr 262, poz. 2609).

Nadajniki muszą umożliwiać jednoczesną transmisję sygnału niebezpieczeństwa na częstotliwości 121,5 MHz i 406 MHz.

Szczegóły dotyczące ilości urządzeń i ich typów zawarte są w odpowiednich załącznikach do rozporządzenia Komisji (UE) nr 965/2012 (PART-CAT, PART-NCC, PART-NCO, PART-SPO), np. dla samolotów innych niż skomplikowane użytkowanych w lotnictwie GA obowiązuje wymóg określony w przepisie NCO.IDE.A.170.

Na podstawie art. 140e ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze i rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 4 września 2013 r. w sprawie ewidencji pokładowych i osobistych nadajników sygnału niebezpieczeństwa (Dz. U. poz. 1132) właściciel lub użytkownik nadajnika sygnału niebezpieczeństwa jest zobowiązany do jego rejestracji w ewidencji pokładowych i osobistych nadajników sygnału niebezpieczeństwa, prowadzonej przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

Zgłoszenie dokonuje się w formie pisemnej, w postaci papierowej lub elektronicznej, poprzez przesłanie, do Urzędu Lotnictwa Cywilnego prawidłowo wypełnionego formularza rejestracyjnego.

Prawidłowość danych podanych w formularzu musi być potwierdzona podpisem właściciela/użytkownika nadajnika sygnału niebezpieczeństwa.

Przed dokonaniem rejestracji, właściciel/użytkownik nadajnika sygnału niebezpieczeństwa musi dysponować ważnym pozwoleniem radiowym lub wystąpić o wydanie pozwolenia radiowego do Urzędu Komunikacji Elektronicznej (UKE) i przesłać, wraz z formularzem rejestracyjnym, kopię wniosku o wydanie pozwolenia radiowego – przesłanego do UKE i kopię dowodu wniesienia opłaty skarbowej za wydanie pozwolenia radiowego.

Wypełniony i podpisany formularz należy przesłać na adres:

Urząd Lotnictwa Cywilnego
Departament Żeglugi Powietrznej
ul. Marcina Flisa 2, 02-247 Warszawa
lub adres e-mail: asar@ulc.gov.pl
z adnotacją: Formularz-Beacon 406MHz

Formularz rejestracyjny dostępny jest w wersji elektronicznej:

plik do pobrania66.11 KB

W związku z realizacją obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 13 w związku z art. 5 ust. 1 pkt a oraz art. 5 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) przed wypełnieniem formularza należy zapoznać się z informacją znajdująca się na jego drugiej stronie.

Przy wypełnianiu formularza rejestracyjnego należy także pamiętać, że zgodnie z zaleceniami Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich (PKBWM), w rubryce „Dane kontaktowe dostępne 24H na dobę”, należy podawać imię, nazwisko, adres pocztowy i telefon kontaktowy co najmniej jednej osoby do kontaktu na wypadek niebezpieczeństwa, innej niż właściciel nadajnika wskazany w rubryce „Dane właściciela/użytkownika”. Doświadczenia PKBWM wynikające z badania zdarzeń pokazują, że wskazanie właściciela jako osoby do kontaktu na wypadek niebezpieczeństwa utrudnia działanie służby poszukiwania i ratownictwa i może skutkować opóźnieniem w rozpoczęciu działań poszukiwawczo ratowniczych i udzieleniu pomocy osobom poszkodowanym.

W przypadku dodatkowych pytań związanych z rejestracją i protokołami kodowania nadajników sygnału niebezpieczeństwa, prosimy o kontakt z Wydziałem Poszukiwania i Ratownictwa Lotniczego: tel.: (22) 520 72 27

Wzór rejestracji nowego nadajnika sygnału niebezpieczeństwa

ELT: plik do pobrania74.26 KB

EPIRB: plik do pobrania73.75 KB

PLB: plik do pobrania73.65 KB

Protokoły kodowania obowiązujące w Polsce

Urząd Lotnictwa Cywilnego jako Agencja Współpracująca z Międzynarodowym Programem Cospas-Sarsat w porozumieniu z Radą Programu, ustalił następujące protokoły kodowania dla nadajników sygnału niebezpieczeństwa 406MHz, użytkowanych w Polsce – kod kraju 261.

Protokoły kodowania:
plik do pobrania22.21 KB

Protokół Aviation User – umożliwiający zakodowanie czterech nadajników ELT 406MHz na jednym statku powietrznym, z użyciem znaków rejestracyjnych statku powietrznego
 plik do pobrania 417.18 Kb

Dla przypadku protokółów bez przekazywania współrzędnych – wiadomość krótka:

ELT:

• protokół użytkownika lotniczy (aviation user) z zakodowanym znakiem rozpoznawczym statku powietrznego;
• protokół użytkownika seryjny (serial user) z zakodowanym 24-bitowym adresem statku powietrznego.

ELT (AP) i ELT (S): protokół użytkownika seryjny (serial user) z zakodowanym numerem seryjnym ELT i numerem certyfikatu typu Cospas-Sarsat.

EPIRB – protokół użytkownika morski (maritime user) z zakodowanym numerem MMSI.

Dla EPIRB będących na wyposażeniu statków powietrznych – protokół użytkownika seryjny (serial user) z zakodowanym numerem seryjnym EPIRB i numerem certyfikatu typu Cospas-Sarsat.

PLB – protokół użytkownika seryjny (serial user) z zakodowanym numerem seryjnym PLB i numerem certyfikatu typu Cospas-Sarsat.

Dla przypadku protokółów z przekazywaniem współrzędnych – wiadomość długa:

ELT:

• protokół lokacyjny użytkownika (user location) z zakodowanym znakiem rozpoznawczym statku powietrznego;
• protokół lokacyjny użytkownika (user location) z zakodowanym 24-bitowym adresem statku powietrznego;
• standardowy protokół lokacyjny (standard location) z zakodowanym 24-bitowym adresem statku powietrznego.

ELT (AP) i ELT (S): protokół lokacyjny użytkownika (user location) i standardowy protokół lokacyjny (standard location) z zakodowanym numerem seryjnym ELT i numerem certyfikatu typu Cospas-Sarsat.

EPIRB:

• protokół lokacyjny użytkownika (user location) z zakodowanym numerem MMSI;
• standardowy protokół lokacyjny (standard location) z zakodowanym numerem MMSI.

Dla EPIRB będących na wyposażeniu statków powietrznych – standardowy protokół lokacyjny (standard location) z zakodowanym numerem seryjnym EPIRB i numerem certyfikatu typu Cospas-Sarsat.

PLB:

• protokół lokacyjny użytkownika (user location) z zakodowanym numerem seryjnym PLB i numerem certyfikatu typu Cospas-Sarsat;
• standardowy protokół lokacyjny (standard location) z zakodowanym numerem seryjnym PLB i numerem certyfikatu typu Cospas-Sarsat.

Numer certyfikatu typu Cospas-Sarsat dostępny jest na stronie internetowej i zdefiniowany jest jako
C/SNo.:

http://www.cospas-sarsat.int/en/beacons-pro/experts-beacon-information/approved-beacon-models-tacs

Informacje o kodowaniu nadajników sygnału niebezpieczeństwa zawarte są również w dokumentach Cospas-Sarsat:  

C/S G.005 Cospas-Sarsat Guidelines on 406MHz Beacon Coding, Registration, and Type Approval;

C/S S.007 Cospas-Sarsat Handbook of Beacon Regulations;

C/S T.001 Specification for Cospas-Sarsat 406MHz Distress Beacons.